Roedd Trefor yn un o garedigion mawr y theatr Gymraeg, a’n ffyddlon iawn ei gefnogaeth i Bara Caws ers y dechrau’n deg. Yn ei ffordd ddihafal ei hun creodd lu o bortreadau cofiadwy ar y teledu ac ar y llwyfan.

Ddes i ar ei draws am y tro cyntaf pan fowndiodd yr Athro Drama Dros Dro i mewn i neuadd Ysgol Maes Garmon yr Wyddgrug yn gwisgo siwt wen – dramatig ta be’? Flynyddoedd wedyn cefais y fraint o rannu’r un llwyfan mewn sawl cynhyrchiad, rhai’n arbennig wedi eu serio ar fy nghof…cofio’i bortread o Gwydion yn Blodeuwedd gan Gwmni Theatrig, a llygaid mileinig a chaled y dewin yn treiddio i enaid dyn ac yn wrthbwynt llwyr i ymarweddiad ymddangosiadol soffistigedig

ei bortread o’r cymeriad aml-haenog, cymhleth hwn, a Peter Stein – y cawr o gyfarwyddwr o’r Almaen yn awyddus iddo fynd draw i weithio gyda’i gwmni ef yn Berlin…ac yna yng nghynhyrchiad Cwmni Theatr Cymru o Tair Chwaer, ‘roedd gofyn iddo gyflwyno presant pen-blwydd i mi ac ar y noson olaf dyma’i glywed yn dweud, “Irina, mae Protopopov wedi gyrru ffesant pen-blwydd i chi”, finnau’n meddwl bod hi’n od bod Trefor o bawb wedi cam-ynganu, gan ei fod mor sicr ei stondin, tan i mi droi a’i weld yn sefyll yno gyda ffesant marw go iawn yn hongian o’i law – y darlun yn gwbl addas ar gyfer y sioe wrth gwrs, a’r gynulleidfa’n amau dim! Un castiog, llawn hwyl bob tro.

Ar hyd y blynyddoedd daeth i weithio at Bara Caws sawl tro mewn sioeau mor amrywiol â Gweledigaethau (unwaith eto mewn siwt wen!), Diana, Henwalia a’r sioe glwb Yr Alamo. Y tro dwytha welson ni o oedd ar faes yr Eisteddfod Genedlaethol ym Môn llynedd, ac er yn amlwg yn sâl fe ymunodd â ni i ddathlu pen-blwydd y Cwmni’n ddeugain oed, yn driw a chefnogol tan y diwedd un. Diolch Tref.